Het was mei en ik dacht: ik ga iets vrolijks schrijven. Maar het ging niet, want het regende en het was koud, en het was nat. En daar klaagden we allemaal al maanden over, zonder dat er iets veranderde.
En ik dacht: Welkom in Nederland. Een onzichtbaar ommuurde gazastrook van gezeik. Het mekka van gemekker. Waar een volk woont dat elkaar vindt in gemopper, geëtter, gezanik en gezeur. Welkom.
En ik dacht: maar niemand lost iets op.
Ik verzon mijn variant op een bestaand kinderversje, maar zelfs dat lukte niet. Ik kon alleen maar klagen. Buiten regende het en het was koud, en het was nat en mijn versje ging als volgt:
Klagen, klagen, wiedewiedewagen, Bruis kwam thuis om een boterham te vragen, maar helaas voor Bruis* had zijn zusje Bommel* al het verse brood van het Vlaamsch Broodhuys expres aan de eendjes gevoerd en toen kreeg Bruis een woedeaanval en toen gaf zijn moeder hem snoep om er maar vanaf te zijn want het was zo zielig voor Bruis maar ik dwaal af.
Dit dacht ik toen ik naar buiten keek en zag dat het regende. En het was koud, en het was nat.
En ik dacht: het is ook niet zo gek, eigenlijk. We krijgen het weer dat we verdienen, met al ons gezeik. En als er niets verandert is het ons lot om voor eeuwig vast te blijven zitten in een koud en nat klimaat.
En terwijl ik dit tikte, bedacht ik me: het ís helemaal geen 27 mei vandaag. Het is gewoon 88 maart.
*Er zijn dus daadwerkelijk ouders die hun kind Bruis of Bommel noemen. Die hun kind een naam geven om te laten zien hoe lekker Hip ze zelf zijn. Ouders die hun kind het recht ontnemen om op een normale manier op te kunnen groeien want voor eeuwig gehinderd door een debiele voornaam. Pas wanneer vaders hun kinderen gaan vermoorden gaan we massaal klagen dat Bureau Jeugdzorg een belachelijk logge instantie is die z'n werk niet goed doet. Ondertussen mag een kind dat Bruis, Bommel, Woest, Psyche of Helljayson (dan heb je het principe van het hebben van een kind wel begrepen, maar toch) heet gerust scheefgroeien zonder dat er een haan of gezinsvoogd naar kraait. Maar ik dwaal af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten