miljonairunfair

Voor de rijkste uitwas van de Lage Landen wordt tenminste eenmaal per jaar groots en massaal uitgepakt. Voorafgegaand door het feest van het volk kunt u vier dagen later uw hart ophalen en broekriem en teugels laten vieren op en tussen uw eigen niveau: de miljonairfair.
Volgens de site heeft de miljonairfair zich de afgelopen jaren ontwikkeld tot een toonaangevend exclusief samenzijn op een podium van en voor de top van het ab-so-lute luxesegment, tussen genodigden die op zijn minst beroemd zijn in eigen land, europa, de wereld, het universum en daarvoorbij.

De miljonairfair wordt ieder jaar spectaculair geopend door een, meestal internationale, Very Impotent Important Person van de categorie has been, schijndood of onderweg naar Sociaal Siberië. Ik neem aan dat ik u niet hoef te vertellen dat deze VIP geen idee heeft wat hij of zij opent, behalve als dit zijn of haar portemonnee betreft. Dan weet hij of zij ongetwijfeld waar hij of zij het allemaal voor heeft gedaan. Maar u, als poldermiljonair, interesseert hem of haar feitelijk geen bitterbal. Maar dat maakt u niet uit en weerhoudt u van niks, u bent entre nous en allemaal stinkend, hemeltergend, wervelend, bodemloos rijk.

Ongetwijfeld bent u inmiddels van mening dat ik niet meer of minder kan zijn dan bezeten, knettergek en jaloers. En dat ben ik ook.

Ik wil ook meer geld dan ik in dit en elk volgend leven op kan maken. Ik wil weten hoe het voelt als een bankrekening zo vol staat dat het niet uitmaakt wat je koopt, aan het eind van de maand heb je, modaal gezien (maar daar doet u niet aan), nog genoeg voor de rest van het jaar.
Ik wil Marc Jacobs kunnen dwingen tot het maken van dezelfde kleding als dunne mensen dragen, maar dan in maat 52 en hij zorgt maar dat het past én staat. Zelfde geldt voor D&G, Galliano, Tom Ford, Karl Lagerfeld, J.P. Gaultier, V&R en Vivienne Westwood.'

Ik wil de wereld aan mijn voeten in op maat gemaakte laarzen van Louboutin die wél lekker lopen, in alle kleuren van de regenboog plus alle daarvan af te leiden tinten met hakken van massief goud voorzien van een geheim luikje voor .22 kogels en vervolgens wegkomen met moord en doodslag en oplichting en fraude. Ik wil de autoshowroom binnenstappen met een ton, die ik (omdat ik zo gewoon ben gebleven) bij meerdere banken heb ingewisseld voor 5 en 10 eurocent munten, en daarmee een gepantserd boodschappenwagentje kopen. In een kleur die niet bestaat.

Ik wil naar de maan en terug gedragen worden door 21 naakte, nubische negers in een draagstoel van olifantenlullenleer, op een kussen gevuld met het haar van Geert Wilders. Ik wil de baas zijn van dit land, van Europa, van de wereld en Angela Merkel op een orgeltje laten spelen tijdens de zoveelste G20 top met Berlusconi als dansende aap. Ik wil mijn irreële zelfbeeld in brons gegoten terugzien op het Stadhuisplein, gewoon, omdat ik het waard ben. Ik wil kunnen vliegen en ik wil röntgenogen en webschieters en niks meer te wensen hebben en voor altijd, voor altijd, voor altijd blijven leven.

Anyhow: toodle pip en veel plezier op uw feestje. Drink een obligaat glaasje Taittinger 2003 Comtes rosé op mijn gezondheid en vergeet bij het verlaten van de RAI vooral uw eigendommen.